درد من و دوای من نای من و نوای من

یاد تودر ظلام شب مشعل و رهنمای من

هرم نفس های تو بد گرمی قلب یخ زده

گم شده از دلت کنون خاطر و ردّپای من

ناز اگر فزون کنی نیست ز گل رخان عجب

بیمم از آن دمی بود نشنوی این صدای من

می روی و نمی کنی گوشه ی ابروی به من

شرح بده چه کرده ام باز بگو خطای من

برقع رو گشوده ای سبزه به ما نموده ای

عیب مکن اگر درد پیرهن و قبای من

عمر به سرشد و نشد خاطرم از تو دلگشا

کاش که پسته ی لبت باز شدی برای من

با همه ی جفای تو تهمت ناروای تو

هست تمام روز و شب بهر تو این دعای من

درد و بلای عارضت برتن ایرج حقیر

زلف تو باد تا ابد  قید به دست و پای من

ایرج شهرامی پور مرداد 1391